Ziektebeelden
Sacro-iliacale Gewrichtsklachten
Anatomie van het sacro-iliacaal gewricht
Symptomen
Zoals elk gewricht in het lichaam, is het SI-gewricht onderhevig aan beschadiging en/of slijtage. Dit kan pijn ter hoogte van de dijbenen, het zitvlak en/of de lage rug veroorzaken. Dit geldt vooral bij zitten, tillen, stappen, lopen maar ook tijdens het slapen op de pijnlijke zijde.
Wetenschappelijke publicaties tonen aan dat de pijn veroorzaakt door het SI-gewricht vaak erg gelijkt op pijn die patiënten ervaren bij andere lage rugproblemen zoals een hernia. Om onnodige wervelzuilchirurgie te vermijden, is het belangrijk bij de diagnose van lage rugpijn, het SI-gewricht ook in overweging te nemen.
Het goede nieuws is dat uw arts het onderscheid kan maken tussen lage rugpijn veroorzaakt door het SI-gewricht enerzijds en andere delen van de lage rug anderzijds.
Diagnose
Om vast te stellen of uw pijnklachten worden veroorzaakt door uw SI-gewricht, zullen er tijdens een lichamelijk onderzoek verschillende bewegingstesten worden uitgevoerd. Daarnaast kunnen röntgenfoto’s, een CT-scan en/of een NMR nuttig zijn. Het is ook belangrijk niet uit het oog te verliezen dat er ook andere lage rugproblemen kunnen bijdragen aan uw lage rugklachten.
De meest betrouwbare methode om te bepalen of het SI-gewricht de oorzaak is van uw lage rugpijn, is om lidocaïne, een lokaal verdovingsmiddel te injecteren in uw SI-gewricht.
De injectie gebeurt met behulp van röntgenoscopie of CT om te kunnen controleren dat de naald in het SI-gewricht zit. Als uw pijn met minimaal 75% vermindert, kan aangenomen worden dat het SI-gewricht ofwel de hoofdoorzaak ofwel een belangrijke oorzaak is van uw lage rugpijn.
Behandeling
Eens is bevestigd dat het SI-gewricht de oorzaak van uw pijnklachten is, kan er met de behandeling worden gestart. Sommige patiënten reageren goed op fysiotherapie, chiropraxie, het gebruik van orale geneesmiddelen en injectietherapie. Ook het gebruik van een bekkengordel kan de pijnklachten verlichten.
Vaak worden deze behandelingen herhaald na verloop van tijd omdat de bekomen verbeteringen slecht tijdelijk kan zijn. Als de niet-operatieve behandelingsopties geen afdoende verlichting meer bieden, kan u en uw arts verdere opties overwegen, zoals een minimaal invasieve operatie.