Er zijn veel oorzaken van scoliose, zoals een vervormde wervelkolom bij de geboorte, genetische omstandigheden, neuromusculaire aandoeningen en ongelijke lengtes van de ledenmaten. De overgrote meerderheid van de gevallen van scoliose bij nietvolwassenen zijn idiopathisch. De term “idiopathisch” betekent dat er geen gekende oorzaak is. De meeste gevallen van idiopathische scoliose worden vastgesteld bij mensen die voor het overige gezond zijn.

Veranderingen in de wervelkolom van een volwassene door slijtage kunnen scoliose veroorzaken.

Scoliose die zich op jonge leeftijd vormt, wordt soms pas op latere leeftijd opgemerkt en behandeld.

Bij niet-volwassenen zijn de belangrijkste symptomen een ongebruikelijke houding of een opvallende kromming van de wervelkolom. Ernstige gevallen kunnen de mobiliteit en andere functies beperken.

Naast de veranderingen in de romp en de lichaamshouding, kan ook pijn optreden, vooral bij oudere patiënten.

Een fysiek onderzoek en evaluatie van de röntgenfoto's van de wervelkolom zijn typische manieren om het bestaan en de graad van de scoliose te achterhalen.

Er moeten verschillende variabelen in beschouwing worden genomen om de meest geschikte behandelingsoptie te bepalen.

De aanwezigheid van pijn is één grote factor waarmee rekening moet worden gehouden. Functionele beperkingen zijn een andere bekommernis.