NEKWERVEL

Studies wijzen erop dat genen het risico op discusdegeneratie kunnen verhogen. Daarom is het mogelijk dat u meer kans maakt op dergelijke problemen als mensen in uw familie vatbaar zijn voor discusdegeneratie. Ook slijtage aan de wervelkolom door het ouder worden, kan uw discus doen inzakken. Naarmate de discus degenereert, kunnen ook de botelementen van de wervelkolom aftakelen.

Deels afhankelijk van de mate van degeneratie, kunnen patiënten uiteenlopende pijnniveaus ervaren. Vele mensen hebben geen of lichte pijn. Gedegenereerde gewrichten en disci kunnen leiden tot abnormale wervelbewegingen en bijkomende ontsteking. De meest voorkomende aangetaste zones zijn ter hoogte van C5 en C6 in de nek en ter hoogte van L4 en L5 in de lumbale wervelkolom.

Uw arts zal u fysiek onderzoeken en beelden van uw wervelkolom evalueren.

De klassieke behandeling blijft de verzorgingsnorm voor degeneratieve discopathie. Er zijn een aantal klassieke behandelingsopties die uw arts zou kunnen overwegen voordat een operatie aan de orde is. De meest voorkomende niet-chirurgische opties zijn kinesitherapie, verandering van activiteit, anti-inflammatoire medicatie, bedrust tijdens een korte periode, sport, warmte, neuromusculaire elektrische stimulatie, en aanpassen van de levensstijl. De beslissing om de ziekte chirurgisch te behandelen kan gebaseerd zijn op de graad van zenuwcompressie, instabiliteit, ernst van de pijn, en de toestand van de patiënt op andere vlakken.